Deneme (Kağıt)

Kağıttan Dünyalar

Ne zaman içimden yazmak gelse de, harfler hecelere, heceler satırlara dönüşmüyor. Ruhumda yanan ateşi kağıda döküp, söndüremiyorum.  Yükümüm ızdırabı altında kıvranıp duruyorum.  Yaptıklarım yapamadıklarım, hayallerim rüzgara savruluyor. Teselliyi kağıtlarda arıyorum. Benim için iz bırakıyor. Ne yazarsam, nasıl bir tufan yaşarsam o da benim gibi izini taşıyor. Beni hiç boş çevirdiği olmadı! Gerekirse benim için yandı ama sırrımı kimselere açmadı. Hiç hesapta yokken bırakıp gitsem de uzaklara, döndüğümde en temiz sayfasını açtı. Hiç hesap sormadı! Yine acılarımın yüküne ortak oldu. Vefasızlık yapsam da saklıdır sükutum yine satırlarında.

Bilmem hangi mevsimde başlamıştı dostluğumuz.  Geçmişim saklıdır senin satırlarında… Beklide seziyorsundur; ufukta ne gözüküyor bize… Biliyorum susarsın ama bazen tebessümün görünür satırların arasından. Hissediyorum  geçmişten örnekler vermek, hatıralar sunmak istiyorsun.  Haklısın geçmiş gelecek adına önemli hem madem sen benim sırdaşımsın seni dinlemeliyim. Ama gönlüm ne der…

Kime yar dediysek o yar açtı yarayı, belki sevenimiz yoktur Allahtan gayrı… Hatalarımız sebebiyle mi yoksa samimi olmamız nedeniyle mi acıları yüklenen taraf oluyoruz. Neden biz kaybetmeyi göze alan taraf olamıyoruz. Daha fazla mı bağlanıyoruz. Aynı yeminlere sadece biz mi muhatap oluyoruz.  Sorular ,Sorular…

Selametle…

Uğur KORKMAZ